
Trzymanie rzeczy, które już nam nie służą, wydaje się czasem dziwnie komfortowe. Trzymamy się przestarzałych relacji, przekonań, nawyków i dobytek długo po ich dacie wygaśnięcia. Znajomi wagi tych przywiązań staje się częścią naszej tożsamości, nawet gdy spuszczają naszą energię i blokują nasz wzrost.
Jednak sztuka puszczania pozostaje jedną z najbardziej wyzwalających umiejętności życia i jedną z najtrudniejszych do opanowania.
Dobra wiadomość jest taka, że nie musisz zarezerwować cichego odosobnienia ani palić swojego majątku podczas dramatycznej ceremonii. Znaczące uwalnianie może nastąpić poprzez celowe, praktyczne kroki, które szanują zarówno to, co było, jak i co mogło być.
Poniższe dziesięć strategii oferuje mapę drogową do uwolnienia się od tego, co cię obciąża, bez pustych frazesów lub niemożliwych wymagań.
1. Zaakceptuj, że wyrastanie z rzeczy jest naturalne.
Dzieci wyrastają ze swoich ulubionych ubrań, ewoluuje ich gust w muzyce, a ich zrozumienie świata stale się rozwija. Jednak gdzieś po drodze wielu z nas rozwija ideę, że trwałość równa sukcesie.
Nic nie może być dalsze od prawdy. Ludzie są zaprojektowane tak, aby ewoluować, a to oznacza regularne wyrastanie sytuacji, związków, przekonań i nawyków, które kiedyś idealnie pasowały.
Dąb nie przeprasza za to, że nie jest już żołędzi. Butterfly nie opłakuje dni gąsienic. Kiedy walczysz z naturalnym wzrostem, tworzysz niepotrzebne cierpienie.
Następnym razem, gdy poczujesz się winny z powodu wyrastania czegoś, przypomnij sobie: umiejętność rozpoznania, kiedy coś już nie pasuje, jest oznaką mądrości, a nie porażki.
Twoja ewolucja nie jest odrzuceniem twojej przeszłości - jest to uhonorowanie twojego obecnego ja i przyszłego potencjału. Dyskomfort, który odczuwasz, to po prostu rosnący ból staje się bardziej autentycznie .
2. Wdrożyć test starszy.
Przez chwilę do przodu do końca życia. Patrząc wstecz na dziesięciolecia, czy ta rzecz, którą starasz się uwolnić, zarejestruje się nawet jako przypis w swojej historii życia?
10 znaków, że już cię nie kocha
Większość tego, co dziś zużywa naszą energię mentalną, nie zasługuje nawet na wzmiankę w naszych osobistych historii. To odrzucenie pracy, przyjaciel, który odpłynął, okazja, którą przegapiłeś - czują się dziś ogromne, ale kurczą się z perspektywy czasu.
Kiedy wplątasz się w niezdecydowanie, aby coś odejść, zastosuj test dziedziczny. Zadaj sobie pytanie: „Czy trzymanie się tej rzeczy ma znaczenie w mojej historii za 10 lat? Co około 20 lat? 50 lat?”
Często odpowiedź wyjaśnia wszystko. Dziedziczny test omija twój emocjonalny mózg i aktywuje twoje mądrzejsze ja. Odsuwa pilność i ujawnia twoje wartości.
Czasami odkryjesz, że tak, ma to duże znaczenie. Ale częściej zdasz sobie sprawę, że powiększasz coś, co przyszłość-ledwo zapamiętałbyś.
3. Ćwicz sortowanie oparte na wartości.
Kumulujemy rzeczy, relacje, zobowiązania i przekonania, takie jak śmieciowa szuflada zbierająca szanse i cele. Problem polega na tym, że w przeciwieństwie do śmieciowej szuflady te nagromadzenia kształtują nasze życie i zużywają cenną energię.
Sortowanie oparte na wartości oferuje bardziej celowe podejście. Zamiast zapytać „Czy mi się to podoba?” Czy „Czy to może być kiedyś przydatne?”, Zapytaj: „Czy to jest zgodne z moimi podstawowymi wartościami?”
Najpierw zidentyfikuj swoje najważniejsze wartości 3-5. Wolność? Połączenie? Wzrost? Kreatywność? Bezpieczeństwo? Tworzą one twoje osobiste kryteria sortowania.
Następnie sprawdź, co trzymasz przeciwko temu filtrowi. Ta przyjaźń, która cię osusza? Jeśli autentyczność jest twoją wartością, ale związek wymaga ciągłego udawania, jest twoja odpowiedź. Kariera, która dobrze się opłaca, ale sprawia, że jesteś pusty? Jeśli cel przebija status twoich wartości, niewspółosiowość jest jasna.
Piękno sortowania opartego na wartości jest jego przejrzystością. Kiedy wiesz, co najważniejsze, decyzje dotyczące tego, co zachować lub zwolnić, stają się niezwykle proste.
4. Regularnie przypominaj sobie powody, dla których konkretna rzecz już ci nie służy.
Pamięć gra na nas sztuczki. Kiedy próbujemy coś wydać, nasze umysły często romantyzują to, co przegrywamy, minimalizując wady. Ta selektywna pamięć sprawia, że puszczenie staje się znacznie trudniejsze niż musi.
Przeciwstawiaj się tej tendencji, tworząc konkretne przypomnienie, dlaczego coś już nie działa dla Ciebie. Zapisz szczególne powody, dla których ten związek, praca, wiara lub nawyk stały się przeszkodą, a nie atutem w twoim życiu.
Bądź brutalnie szczery. Dołącz to, jak się czujesz, możliwości, które blokuje i sposoby, w jaki sprzeciwia się tym, kim się stajesz.
Utrzymuj tę listę dostępną w telefonie, dzienniku lub portfelu. Kiedy wkradają się nostalgia lub wątpliwości, natychmiast ją przejrzyj. Twój emocjonalny mózg może próbować zwabić cię z selektywnymi wspomnieniami, ale twój racjonalny umysł wymaga równego czasu antenowego.
Puszczanie nie jest łatwe , ale utrzymanie jasności co do tego, dlaczego to robisz, sprawia, że proces jest o wiele łatwiejszy do zarządzania. Ta prosta praktyka zakotwicza cię w rzeczywistość, gdy emocje zagrażają, aby wciągnąć cię z powrotem do tego, co jest wygodne, ale już nie odpowiednie.
5. Opłakuj rzeczy, które puściłeś, jeśli wydaje się to konieczne.
Społeczeństwo często popycha nas do „poruszania się” szybko, do odrzucania strat z uśmiechem i kontynuowanie. Takie podejście może wyglądać silnie z zewnątrz, ale wewnętrznie powoduje nieprzetworzony żal, który pozostaje przez lata.
Żałowanie tego, co uwalniasz-czy to związek, sen, tożsamość czy faza życia-nie jest pobłażliwe. To konieczne trawienie emocjonalne.
Daj sobie pozwolenie na smutek. Utwórz mały rytuał, jeśli to pomaga: napisz list na pożegnanie, po raz ostatni przeglądaj zdjęcia lub po prostu usiądź cicho, uznając, co dla ciebie znaczyło. Płacz, jeśli nadejdą łzy.
Kluczem jest ustalanie granic wokół tego okresu żałoby. Zdecyduj, ile czasu poświęcisz na przetwarzanie straty - po południu, weekend, miesiąc wieczorów - a potem honor ten kontener. Nieograniczony żałobny pułapka w przeszłości; Zawierało żałobne wyróżnienia, co było podczas tworzenia miejsca na to, co będzie dalej.
Kiedy żałoba wydaje się przytłaczająca, pamiętaj: na razie nie żałujesz na zawsze. Niech przeszłość idzie W pełni uznając, co to dla ciebie znaczyło.
6. Użyj japońskiej sztuki refleksji „Naikan”.
W przeciwieństwie do zachodniej autorefleksji, która często rozrzedza przeżuwanie, Naikan oferuje ustrukturyzowane podejście, które promuje zrównoważoną perspektywę i prawdziwe zamknięcie.
Naikan koncentruje się wokół trzech prostych pytań: Co otrzymałem od tej osoby/sytuacji? Co dałem? Jakie trudności spowodowałem?
Zacznij od tego, co otrzymałeś. Nawet w bolesnych związkach lub sytuacjach zwykle istnieją prezenty: lekcje, wspomnienia, możliwości rozwoju. Wymień je wszystkie bez minimalizowania ich wartości.
Następnie szczerze oceń, co wniósłeś, zarówno pozytywne, jak i negatywne. Ten krok zapobiega narracji ofiar i uznaje twoją agencję.
Na koniec rozważ trudności, które stworzyłeś. Tu nie chodzi o siebie, ale o uczciwe rozpoznawanie twojej części w jakiejkolwiek dynamice.
Magia Naikana polega na tym, jak przesuwa się z „tego, co zostało dla mnie zrobione” na pełniejszy obraz. Ludzie często odkrywają nieoczekiwaną wdzięczność wraz z bólem, co sprawia, że uwolnienie się mniej o ucieczce z czegoś „złego” i więcej o uhonorowaniu czegoś zakończonego.
Ta zrównoważona perspektywa tworzy psychologiczne ukończenie potrzebne do prawdziwego odpuszczenia.
7. Wypróbuj technikę pustego krzesła.
Niewypowiedziane słowa mogą nas zakotwiczyć w przeszłości zaskakującą siłą. Rzeczy, które chcielibyśmy powiedzieć - do byłego, zmarłego ukochanego, byłego szefa - często utrzymują nas w sytuacjach.
Technika pustego krzesła oferuje potężny zawór zwolnienia dla tych stłumionych komunikacji. Pochodząca z terapii Gestalt jest to niezwykle proste, ale skuteczne.
Umieść puste krzesło naprzeciwko ciebie. Wyobraź sobie osobę, której potrzebujesz, siedząc tam. Następnie porozmawiaj z nimi… głośno —Taying wszystko, co powstrzymałeś. Wyrażaj swoje zranienie, zadaj swoje pytania, podziel się swoimi realizacjami, oferuj przebaczenie lub pożegnaj.
myślę, że umiem czytać w myślach
Kiedy skończyłeś mówić, fizycznie przejdź do drugiego krzesła. Odpowiedz, jak sobie wyobrażasz, a może tak, jak chcesz. To odwrócenie roli często ujawnia nieoczekiwane spostrzeżenia.
Przestań urazić dając głos temu, co pozostaje niewypowiedziane. Moc tej techniki polega na eksternalizacji; Poruszając wewnętrzne dialogi poza sobą, gdzie można je być świadkami, przetworzeniem i ostatecznie zwolnieni.
8. Konfiguruj wyzwalacze ukończenia.
Nasz mózg pragnie jasnych zakończeń, ale współczesne życie rzadko je zapewnia. Relacje raczej zanikają niż końcowe. Projekty ewoluują raczej niż kończą. Ta dwuznaczność sprawia, że psychologicznie przywiązani do tego, co powinno być kompletne.
Wyzwalacze ukończenia to sygnały sensoryczne, które sygnalizują dla twojego mózgu: „Ten rozdział jest teraz zamknięty”. Zapewniają psychologiczną interpunkcję, który twój umysł musi posunąć się do przodu.
Wybierz wyzwalacze, które angażują wiele zmysłów, aby uzyskać maksymalny wpływ. Zmień swoje perfumy lub goleń po zerwaniu. Zmień meble podczas wychodzenia z pracy. Stwórz listę odtwarzania, która oznacza przejście ze starej tożsamości do nowej.
Kluczem jest celowość - świadomie projektowanie doświadczenia z napisem „zakończonym” dla twojego najgłębszego umysłu. Kiedy znów uwalniasz przemyślenia, przypomnij sobie o swoim ukończeniu jako namacalny dowód na to, że ten rozdział jest naprawdę kompletny.
9. Wypróbuj rytuał zastępczy.
Natura nie powstrzymuje próżni, podobnie jak psychologia ludzka. Samo usunięcie czegoś bez wymiany tworzy pustkę, twój umysł i nawyki spieszy się do wypełnienia, często, cofając się, co próbujesz wydać.
Rytuał zastępczy uznaje tę rzeczywistość, identyfikując dokładnie, jaka potrzeba przywiązania była satysfakcjonująca, a następnie celowo zastępując zdrowsze alternatywy.
Czy toksyczny związek zaspokajał potrzebę walidacji? Utwórz konkretne sposoby potwierdzenia siebie, a także zdrowsze powiązania, które cię potwierdzają. Czy samodestrukcyjny nawyk zapewnił ulgę w stresie? Eksperymentuj z alternatywami, aż znajdziesz równie skuteczne, ale konstruktywne opcje.
Czas również ma znaczenie. Wykonaj rytuał zastępczy jednocześnie z wydaniem, a nie później. Zapobiega to niewygodnej luce, w której prawdopodobnie się nawrócisz.
Zapisz zarówno to, co wypuszczasz, jak i to, co przyjmujesz na swoim miejscu. Spraw, aby ta wymiana była konkretna i specyficzna, a nie niejasne intencje. „Wydaję sprawdzanie mediów społecznościowych, gdy jest niespokojne i mile widziam, biorąc trzy głębokie oddechy”.
Pamiętaj: Natura nienawidzi próżni, więc nigdy nie usuń bez wymiany.
10. Ćwicz aktualizację tożsamości.
Być może najgłębszym powodem, dla którego opieramy się odpuszczeniu odejścia, jest połączenie naszych przywiązań z naszą tożsamością. „Jestem muzykiem”. „Jestem ich partnerem”. „Jestem kimś, kto zawsze…”
Kiedy coś zagraża tym stwierdzeniu tożsamości, nie wydaje się to po prostu utraty czegoś zewnętrznego; Czuje się jak utrata siebie.
Aktualizacja tożsamości świadomie zmienia sposób, w jaki opisujesz siebie bez uwalnianej rzeczy. Nie chodzi o wymazanie Twojej historii, ale o stworzenie rozszerzonej samookreślenia, która może przetrwać przejście.
Zacznij od wymienienia instrukcji tożsamości, które zawierają to, co wypuszczasz. Następnie przepisuj każdy z nich w sposób, który się wyróżnia, ale nie zależy od tego elementu.
Zamiast „Jestem nowojorczykiem”, być może „Jestem kimś ukształtowanym przez Nowy Jork, który nosi energię gdziekolwiek się udam”. Zamiast „Jestem ich małżonkiem”, może „Jestem kimś, kto jest w stanie głębokie zaangażowanie, który teraz koncentruje tę pojemność na nowych połączeniach”.
Mów na głos zaktualizowane tożsamości. Zapisz je. Podziel się nimi z zaufanymi innymi. Twój mózg musi wielokrotnie słyszeć, że pozostajesz w całości, nawet gdy ewoluują części historii życia.
Oczeka się ostateczna wolność, na którą zasługujesz
Jako dr Anna Katharina Schaffner Udostępnianie na temat pozytywnegopsychologii.com , odpuszczenie odejścia mają niezliczone korzyści psychiczne.
Puszczanie stwarza przestrzeń. Nie puste, echem, ale pokój wypełniony możliwością. Za każdym razem, gdy wydajesz coś, co już nie służy, nie tylko odrzucasz martwą wagę; Aktywnie twierdzisz o wolności wzrostu w kierunkach wcześniej zablokowanych.
Te dziesięć strategii działają, ponieważ zajmują się puszczeniem jako wielowymiarowym procesem, który naprawdę jest, obejmujący twoje wartości, emocje, tożsamość i codzienne nawyki. Nie ma pojedynczej techniki „właściwej”. Niektóre sytuacje wymagają żałoby i refleksji, inne do decydujących działań i wymiany.
Wątek łączący wszystkie te podejścia jest świadomym wyborem. Nie biernie dryfujesz od rzeczy, ale aktywnie wybierasz to, co zasługuje na przestrzeń w twoim życiu na podstawie tego, kim się stajesz.
Zacznij od wszystkiego, co rezonuje najbardziej. Wypróbuj jedną technikę już dziś. Pamiętaj, że odpuszczenie nie jest jednym dramatycznym momentem, ale praktyką rozwijaną w czasie. Z każdym małym wydaniem znajdziesz się lżejszy, wyraźniejszy i coraz bardziej gotowy na to, co naprawdę należy do twojego życia.